Het afgelopen jaar

In 2018 had ik een heftig jaar. Tot maart liep alles lekker en gesmeerd. Op 20 maart stierf mijn lieve vader, een man die mij enorm veel geleerd heeft en die ik tot op heden dankbaar ben voor zijn wijze lessen. Vanaf 26 maart, de crematie van mijn vader, gingen vele zaken er heftig aan toe. Sinds dat moment zijn er dierbaren uit mijn leven verdwenen, zowel familie, als vrienden, als cursisten en mijn twee lieve katers die tot die tijd mijn grootste knuffelaars waren. Zakelijk kwam ik ook voor onaangename verrassingen te staan waar ik het komende jaar nog zeker nodig heb om hier mijn nieuwe weg in te vinden.

Wat voor mij heel bijzonder was en is, is om te merken hoe ik zelf blijf staan. Alsof ik in het oog van de storm stond en het om mij heen raasde en tierde en mij probeerde onderuit te halen. Ik bleef en blijf staan in compassie voor al wat gebeurd en dat is een hele nieuwe rijke ervaring. In mijn laatste healing, die ik afgelopen week ontving van een dierbare collega, ontmoette ik de witte Maria. Helder en stralend stond zij links voor mij, streelde mijn gezicht en sprak met me. Ik heb tot dusver nog niet eerder Maria in het wit ontmoet, meestal in een diep rode of diep blauwe mantel. Zo rein en puur in het witte licht, een troost gevende Maria. Ik ben zeer dankbaar voor haar aanwezigheid bij mij.

< Terug